Het financiële hart van Europa klopt in Londen en dat willen de bedrijven in The City graag zo houden. Daarom hebben ze een idee voor de onderhandelingstafel.
De financiële bedrijven in de Londense City willen graag onder de knoet van Brussel blijven. Of nou ja, Luxemburg. The City ziet de macht van het Europese Hof van Justitie als een kans om de EU te paaien.
Het Ho heeft zeggenschap over bijna elk terrein en is in de Brexit-campagne door ‘Leave’ juist gebruikt als een voorbeeld van hoe de macht van de Europese Unie te ver is uitgedijd. Ironisch genoeg zou dat ook een ticket kunnen zijn voor de bankensector om toegang te houden tot de gemeenschappelijke markt op het continent.
Dat schrijft de Britse krant The Times.
De wens voor een overgangsperiode is de aanleiding voor deze paradox. De EU wil Londen namelijk best een tijdje geven om te wennen aan een nieuwe werkelijkheid. Maar daar staan een paar strikte regels tegenover, die ook van kracht blijven ná de Brexit, of die nu hard of zacht verloopt.
Zo moeten Britse bedrijven zich voegen naar de letter van Europese wetten, willen ze in aanmerking komen voor handel met het blok van de 27 overgebleven landen als geheel.
Europese zeggenschap blijft
Wat betreft de bazen in The City moet Brexit-minister David Davis in de onderhandelingen aanbieden dat het Europese Hof van Justitie zeggenschap houdt over de banken in Londen. "Ze zien het als een sleutelpunt waarmee ze toegang kunnen houden tot de eenheidsmarkt."
Zogenoemde 'passporting rights', die het mogelijk maken om makkelijk zaken te doen in een ander EU-land zonder een vestiging aldaar, staan op de tocht, vrezen de City-kopstukken. Sommigen zijn zelfs al bezig om kantoren op te zetten in een EU-land, waar natuurlijk de nodige zoektochten naar personeel bij komen kijken.
Een overgangsperiode zou goed kunnen uitpakken voor zowel de Britten als de Europese Unie, omdat bedrijven en ondernemers - of ze nu in The City zitten of niet - dan kunnen wennen aan de nieuwe situatie. Het mogelijke alternatief, een abrupte breuk met de EU zonder tussenregeling, kan ertoe leiden dat handel van de ene op de andere dag veel moeilijker wordt en dus stokt.